30 jaar in actie voor het waddengebied
De Waddenvereniging zet zich in voor het behoud en de bescherming van het waddengebied. Ittie Atema-de Vries (72 jaar) is al dertig jaar betrokken bij de vereniging. ‘Ik ben lid voor het leven.’
‘Hoe ik bij de Waddenvereniging ben gekomen is een beetje een gek verhaal’, begint Ittie. In 1986 kreeg ze een contract voor drie weken als invaller voor schoonmaakwerk. ‘Ik deed er meteen van alles bij. In die tijd bleven er op vrijdagavond regelmatig mensen slapen. Op zaterdag werd er dan vergaderd. Ik verzorgde de lunches. Voor grote acties, deed ik mee in de voorbereidingen. Zo heb ik nog eens een gigantisch spandoek gemaakt dat aan een vuurtoren kwam te hangen. Later stond ik vaak voor de Waddenvereniging op braderieën.’ Veertien jaar was ze in vaste dienst. In 2000 verdween haar baan tijdens een grote reorganisatie. Toch wilde ze geen afscheid nemen van de Waddenvereniging. ‘Ik heb direct gezegd: ik blijf hier schoonmaken en opruimen. Dat doe ik vrijwillig’. Tot op de dag van vandaag is Ittie bijna dagelijks in het Waddenhuis te vinden, waar ze het magazijn bijhoudt, opruimt, inkopen doet, lunches verzorgt en helpt waar nodig.
Zo lang ze bij de Waddenvereniging werkt, is ze ook al lid, want: ‘Als je ergens voor werkt, moet je er ook achter staan.’ Ittie vindt het jammer dat veel mensen zo weinig aandacht hebben voor de natuur. ‘Iedereen heeft er belang bij dat het waddengebied behouden blijft. Vissers en aanbieders van bruine vloot tochten kunnen er alleen hun brood verdienen als het goed gaat met de natuur. We moeten stoppen met alles eruit willen halen, zoals nu met de plannen voor gaswinning bij Schiermonnikoog en Terschelling’. Terschelling is het favoriete eiland van Ittie. ‘Toen ik er dertig jaar geleden voor het eerst kwam, was het liefde op het eerste gezicht.’ Vooral de polders vindt ze mooi. ‘Ik ben opgegroeid op een boerderij in het Friese Molenend. Op de velden waar onze koeien graasden stikte het van de bloemen en vogels. Koekoeksbloemen en veenpluis, de grote en kleine ratelaar of rolklaver, het zijn planten die je niet meer ziet in de weilanden, maar nog wel op Terschelling. Het ruikt er heerlijk!’.
‘Misschien moet de Waddenvereniging nog meer mensen laten zien hoe uniek het is’, mijmert Ittie. ‘Onlangs sprak ik met mijn neef van bijna 50. Hij woont vlakbij de Waddenzee in Sint Jacobiparochie, maar was er sinds zijn kindertijd niet meer geweest. Voor het eerst had hij een zonsondergang bekeken vanaf de dijk. Het was zo helder dat hij de strepen kon tellen van vuurtoren van Ameland. “Zo mooi”, zei hij “dat moeten we zo houden”.’ Zelf loopt Ittie regelmatig even naar de zeedijk. ‘Wist je dat het bij een zonsondergang lijkt alsof de eilanden omhoog komen? En ‘s nachts is het ook heel mooi. Dan kun je de verschillende eilanden herkennen aan het soort lichtflitsen dat de vuurtorens seinen.’ Dan is Ittie weer even stil. ‘Weet je, ik ken gewoon geen andere plek waar je zoveel stilte en rust kun ervaren.’
Steun de Waddenvereniging
De Waddenzee is het allerlaatste natuurgebied in Nederland waar wind, water en getij nog zoveel hun eigen gang kunnen gaan. En toch staan natuur, rust en ruimte voortdurend onder druk. Dat kan beter! De Waddenzee kan nog steeds de volle aandacht gebruiken van een ieder die open staat voor de schitterende ruigheid van dit unieke gebied. Helpt u ons in onze strijd?
Van waardeloze moddervlakte tot Werelderfgoed
De Waddenvereniging is opgericht in 1965. In die tijd werd de Waddenzee door veel Nederlanders gezien als waardeloze moddervlakte. Plannen om het gebied in te polderen waren in een vergevorderd stadium. Kees Wevers, een 16-jarige jongen uit Kortenhoef, kreeg er lucht van en schreef uit protest een brief naar diverse dagbladen. Zijn emotionele oproep vond al snel gehoor bij tal van liefhebbers van dit unieke natuurgebied. De strijd tegen de inpoldering heeft de Waddenvereniging met succes gestreden. Dankzij het enthousiasme, het lef en de daadkracht van mensen met dezelfde passie voor het wad als Kees. Met als voorlopig hoogtepunt de beslissing van Unesco om de Waddenzee in 2009 de bijzondere status te geven van Werelderfgoed.
U bent al lid vanaf slechts € 2,25 per maand. Kijk voor alle manieren waarop u de Waddenvereniging kunt steunen op www.waddenvereniging.nl/doemee.
