

Betekenisvol meedoen
‘Hoe was het?’ vraagt Thea nadat Hans thuis kwam van zijn jaarlijkse etentje met zijn oude voetbalvrienden. Hans pakt een flesje bier uit de ijskast, zet de TV aan en na een paar flinke slokken bromt hij: ‘gaat wel’.
Thea kijkt hem vragend aan en Hans vervolgt: ‘Dirk heeft een paar weken geleden zelfmoord gepleegd en zijn vrouw is sindsdien helemaal in de war. Ook waren er een paar jongens gescheiden maar verder ging het wel.’
Hans neemt nog een slok bier en vervolgt:
‘Gelukkig is het niet alleen kommer en kwel: ‘Ruud is nog vaak op het voetbalveld te vinden en hij traint zijn kleinkinderen; Thijs werkt nog steeds in zijn winkel; Jan doet vrijwilligerswerk voor het vogelhospitaal en Marcel treedt regelmatig op met zijn nieuwe band; Piet is gaan schilderen en heeft een nieuwe vriendin waarmee hij regelmatig mee op reis gaat met de camper’’
‘Leuk’ reageert Thea… ‘Jullie hebben de vrouw van Dirk toch wel een bloemetje gestuurd?
Hans en Thea hebben allebei ervaring in de psychiatrie. Hans had alcoholproblemen en Thea komt uit een probleem-gezin. Gelukkig gaat het nu goed met ze, maar wat zal er gebeuren als één van hen chronisch ziek wordt of komt te overlijden? Op wie kunnen zij dan terugvallen en hoe kunnen zij blijven deelnemen aan de maatschappij?
Ondanks de pogingen van de GGZ om dichter bij de mensen te komen, staan er nog steeds te veel mensen met psychische kwetsbaarheid en/of psychiatrische aandoening langs de kant. We noemen hen patiënt of misschien wel client, maar er is zoveel meer. Ook zij zijn kind en misschien ook wel, ouder, broer, zus, collega, medewerker, werkgever en/of vrijwilliger. Zij willen en kunnen hun rol in het leven een bredere invulling geven; doch het blijkt zo makkelijk nog niet.
Een psychiatrische diagnose is veelal taboe en het beïnvloedt de manier waarop mensen zichzelf zien en worden gezien, ingrijpend. Men ervaart discriminatie, vooroordelen en uitsluiting. Tweederde van deze mensen, stopt met activiteiten en zwijgt over problemen uit angst voor stigma (www.samensterkzonderstigma.nl).
Stigma en zelfstigma belemmeren herstel, en maakt dat mensen hulp vermijden. Veel mensen ervaren stigma als zwaarder dan de aandoening zelf.
Gezien worden, erbij horen, mee werken en meedoen kan een mensenleven zin geven. In de Week van de Psychiatrie van 23 tot 28 maart is dit jaar daarom het thema “Betekenisvol meedoen” gekozen. De landelijke werkgroep 2020 van de Week nodigt iedereen uit om regionaal of lokaal initiatieven op te zetten om dit thema verder uit te diepen; op www.weekvandepsychiatrie.nl is ruimte voor alle initiatieven. Daarnaast organiseert de werkgroep zaterdag 28 maart een landelijke bijeenkomst in het Stad-huis Utrecht, waarbij het thema verder wordt belicht.
Sprekers vanuit verschillende disciplines en met eigen kennis en ervaring, zoals vertegenwoordigers vanuit de GGZ-sector, maar ook met werkgeversorganisaties, UWV, de gemeente, geestelijk verzorgers én de client zelf komen aan het woord. Hierbij zijn de onderstaande vragen uitgangspunt:
• Hoe geef je je eigen leven betekenis?
• Op welke wijze draagt jouw werk bij aan het betekenisvol meedoen van burgers met een psychische kwetsbaarheid en/of psychiatrische aandoening?
• Wat zijn jouw ideeën voor het ver-
beteren van de mogelijkheden om betekenisvol mee te kunnen doen in de samenleving voor mensen die nu aan de kant staan?
Naast een plenaire uitwisseling is er ruimte voor een informatiemarkt en een diversiteit aan interactieve, speelse workshops. Het doel van de dag is ontmoeting, agendering van het belang van betekenisvol meedoen en het aanzwengelen van een discussie hierover.
Op www.weekvandepsychiatrie.nl kan je aanmelden voor de dag en is alle informatie te vinden.