

Granada moet je leren kennen
Je hebt mensen die je pas gaat waarderen als je ze wat beter leert kennen. Misschien geldt dat ook wel voor steden. Voor het Spaanse Granada bijvoorbeeld. Natuurlijk, een bezoek aan het Alhambra is een overrompelende ervaring. Echter, de charmes van de stad zelf laten zich slechts stukje bij beetje ontdekken, maar dat is de moeite en tijd meer dan waard. Hier wat voorbeelden. In een goede reisgids vind je er honderden meer.
De flamenco met zijn vurige zang, dans en gitaarmuziek hoort bij Granada zoals klompen en tulpen bij Nederland. Je wordt dan ook overspoeld met aanbiedingen voor Flamencoshows, de meesten in de vroegere zigeunerwijk Sacromonte. Een show waarbij danseressen bij het mannenpubliek op schoot gaan zitten heeft niets meer te maken met flamenco. Maar bijvoorbeeld bij La Canastera zie en hoor je wél een wervelend flamencospektakel. Granada is bovendien de stad van Frederico García Lorca en Manuel de Falla. Hun huizen zijn nog te bezoeken.
Een andere charme: het Albaicín. Als je kunt neem dan niet het stadsbusje naar de Sint Nicolaaskerk, maar loop naar boven via de eeuwenoude, nauwe steegjes en trappen. Boven heb je een spectaculair uitzicht op het Alhambra en op de – grote delen van het jaar besneeuwde – toppen van de Sierra Nevada. Tip: Granada zelf ligt op zo’n 750 meter hoogte. ’s Nachts kan het daardoor flink afkoelen, overdag lopen de temperaturen weer op. Doe daarom kleren aan die je gemakkelijk in een tas kunt stoppen als het warmer wordt.
Een andere charme van Granada: als je ergens iets gaat drinken krijg je er vaak gratis een tapa bij. Niet meer overal, maar op veel plaatsen nog wel. Terrassen zijn meestal overdekt met zeg maar enorme party-tenten. Die beschermen ’s ochtends tegen de kou en ’s middags tegen de zon. Wil je tussen de Spanjaarden zitten, ga dan naar de Plaza Mariana Pineda.
Tot slot 1492, een sleuteljaar in de geschiedenis van de stad. Op 2 januari veroverden de Katholieke Koningen, Ferdinand en Isabela, Granada. De Reconquista was voltooid. Moskeeën werden omgebouwd tot roomskatholieke kerken. De godsvrucht van Isabela en Ferdinand heeft een keerzijde. Nog in 1492 moesten alle Joden Spanje verlaten of katholiek worden. Korte tijd later trof Moslims hetzelfde lot. In het Palacio de los Olvidades zijn martelwerktuigen te ‘bewonderen’ van de Inquisitie. Mocht je maag omdraaien, eet dan ter compensatie ergens een Pionono, een locaal zoetigheidje, genoemd naar Pius IX die de ‘godsvrucht’ van het koningspaar kwam bewonderen.
Na de herovering van Granada was Isabela bereid de expeditie van Columbus te financieren. Daaraan herinnert een gigantisch standbeeld aan het begin van de Gran Via de Colón. Die is aangelegd overeenkomstig de stadsgrandeur van eind 19e eeuw, maar helaas een aanslag op het historische stadscentrum. Ze loopt pal langs de kathedraal en de grafkapel van de Reyes Católicos. De Gran Vía gaat over in de Avenida de la Constitución. Daar kun je 10 beroemde Granadezen ontmoeten, onder wie een Franse keizerin en een stierenvechter. Wie? Ga zelf maar eens kijken.
Meer informatie: www.spain.info/nl en www.granadatur.com Wil je Granada zien én Spaans leren? www.inmsol.com