Ost-Friesland onthaasten vlak bij huis

Door Arjan Mulder, redacteur Reishonger.nl

Ost-Friesland ligt in Duitsland, ten oosten van Groningen. Dat klinkt als veel water en weiland. Maar de regio is juist gevarieerd en groen. En daarbij is het een mooi startpunt voor dagtochten naar de Duitse Waddeneilanden. Ik genoot er van een heerlijke week.

Recent bezocht ik Ost-Friesland om een weekje te onthaasten. Want ondanks de corona perikelen blijft reizen mensen inspireren. Wel zoek ik het inmiddels dichter bij huis en vlieg voorlopig niet meer. Maar rond Nederland zijn veel mooie gebieden die per auto te bereizen zijn. Ost-Friesland in Noord-Duitsland is zo’n plek. Wandelen op de Duitse Wadden, heerlijk toeren en tot slot (iets verderop) ook nog leuke steden en een unieke zwevende veerpont!

Ost-Friesland – onthaasten op de eilanden

“Moin”, roept de havenmedewerker als ik naar de veerboot loop. In Ost-Friesland (en in heel Noord-Duitsland) is het een groet die je de hele dag hoort, al 200 jaar lang. Het is even wennen, maar al snel roep ik het vriendelijk tegen iedereen. “Moin”, en iedereen roept ‘moin’ terug (spreek uit: môjn). Na 50 minuten varen ben ik op het Waddeneiland Norderney en ‘moin’ ik vrolijk verder.

Het eiland Norderney is een oud kuuroord. Als de veerboot dichterbij komt, zie ik statige witte hotels en badhuizen. De gezonde lucht en het mineraalrijke zeewater maken Norderney tot een geliefde plek. Vroeger voor mensen met een zwakke gezondheid uit het Ruhrgebied, nu voor de oudere jetset. Kuren op stand, zal ik maar zeggen…

Het eiland Norderney is heerlijk voor een dagtocht. Laat vooral de auto op de vaste wal, want alles is goed te lopen of te fietsen. En eerlijk gezegd wil je op het eiland helemaal niet ver lopen of fietsen; met flaneren en de zon aanbidden ben je al druk genoeg! En dan natuurlijk een taartje eten op één van de vele terrassen. Even voel ik mezelf deel van de jetset.

Ost-Friesland – onthaasten bij pittoreske haventjes

Terug van Norderney merk ik de komende dagen hoe heerlijk het is om heel rustig de kustlijn te volgen verder naar het oosten. Tal van haventjes passer ik en op veel plekken vertrekken veerboten naar de andere Waddeneilanden: Baltrum, Langeoog, Spiekeroog en Wangerooge. En ook naar het intrigerende eiland Helgoland, een rots in de Noordzee tussen Duitsland en Denemarken waar in het verleden veel schepen zijn vergaan.

In Ost-Friesland zijn de havenplaatsjes allemaal rustig. De streek ligt zodanig ver van de bewoonde wereld dat het nooit echte zeehavens zijn geworden. Dat nodigt uit tot uren lang op een bankje zitten kijken en genieten. Ik zie daarnaast veel fietsers die de dijkjes verkennen en tussendoor een visje verschalken.

De sfeer in Ost-Friesland is bijzonder ontspannen. Deze ‘uithoek’ van Noord-Duitsland is weliswaar erg in trek, maar wél bij rustzoekers. En het is er nergens echt druk. De accommodaties zijn iets duurder dan gemiddeld in Duitsland, maar dan slaap je soms zelf in een echte burcht uit de vroege middeleeuwen.

Noord-Duitsland – onthaasten op een zwevend pontje

De laatste twee dagen van mijn trip ga ik iets verder naar het oosten, naar Budjadingen en de regio tussen Bremen en Hamburg. Ik bezoek er Stade (de oudste stad van Noord-Duitsland) en een industrieel museumstuk: een zwevende veerpont. De lus via Budjadingen naar Bremerhaven is weliswaar minder boeiend dan het stuk door Ost-Friesland, maar zeker een bezoekje waard.

Mijn trip gaat verder via Bremerhaven en Cuxhaven (niet heel sfeervol) naar mijn doel van vandaag: de werkelijk unieke zwevende veerpont ‘Schwebefähre Osten – Hemmoor‘. De veerpont hangt aan een hoge stalen overspanning en raakt het water niet. Zo was vroeger de hanzeroute vanaf Hamburg en Stade het hele jaar bruikbaar(ook bij ijsgang in de winter). De veerpont is inmiddels een museumstuk, maar ‘vaart’ nog altijd dagelijks heen en weer voor fietsers en wandelaars.

Ik overnacht vlak bij de Schwebefähre in een geweldige, antieke dijk-herberg: Seefahrer Deich Hotel aan het riviertje de Oste. De krakende trappen en bont beschilderde kamerdeuren geven me een middeleeuws gevoel. Na een stevig Duits ontbijt de volgende ochtend ga ik verder naar de oudste stad van Noord-Duitsland: Stade, aan een zijriviertje van de Elbe.

Noord-Duitsland – onthaasten in de stad

De havensteden Bremen en Hamburg zijn uiteraard in de oorlog zwaar gehavend. Maar het hanzestadje Stade niet! Wat verrassend mooi om rond te lopen in dit oudste stadje van Noord-Duitsland. De vroegere vishaven in het centrum aan het riviertje, de oude vakwerk huizen: alsof de tijd stil heeft gestaan. Ik nestel me op een terrasje in een typische Duitse strandkorf en geniet van de rust. Wat is het oudere Duitse publiek toch een beschaafd soort vakantieganger.

Op weg naar huis sluit ik mijn roadtrip af in de stad Oldenburg, west van Bremen. Ook Oldenburg is een oude stad met veel vakwerk en nauwe straatjes. Maar de stad is levendiger en kent ook een jonger publiek. In één van de zijstraten waan ik me ineens op een bazar in Istanbul: de geuren, de kleuren en de gerechten zijn anders dan in de Turkse winkeltjes in Nederland.

Ik ga uitgerust naar huis. Heerlijk onthaast, en zó lekker dicht bij huis!

Meer reizen

www.Reishonger.nl