Stoppen met werken is niet alleen maar halleluja

Ruim dertig jaar werkte Yvonne Saro in de hulpverlening. Een op handen zijnde reorganisatie greep ze aan om te stoppen met werken. Nu zet ze zich in als vrijwilliger in haar buurt Amsterdam Zuidoost.

“Een van mijn eerste projecten deed ik voor de stichting Surinaamse Vrouwen Bijlmermeer,” vertelt Yvonne. “Ons doel was om de traditionele Creools-Surinaamse klederdracht, de Koto en de Angisa, op de op de Nationale Inventaris Immaterieel Cultureel Erfgoed Nederland geplaatst te krijgen. En dat is gelukt.”

Praat Nederlands met Me

Momenteel zit Yvonne in het bestuur bij Synchroon Plus, een stichting die cursussen organiseert om mensen digitaal vaardiger te maken. “Veel van onze cursisten spreken wel Engels, maar geen Nederlands. Samen met een collega heb ik lesmateriaal ontwikkeld op NT2-niveau.”

Yvonne is ook betrokken bij het project Praat Nederlands met Me. “Het project is bedoeld om mensen er bewust van te maken dat het goed is om Nederlands te praten met anderstaligen,” legt Yvonne uit. “Mensen zijn snel geneigd om over te stappen naar het Engels zodra ze merken dat iemand moeite heeft met Nederlands. Maar blijf vooral Nederlands praten! Anderstaligen die in Nederland wonen zijn er bij gebaat dat er zoveel mogelijk Nederlands met ze wordt gesproken.”

Carrière in de hulpverlening

33 jaar heeft Yvonne in de vrouwenhulpverlening gewerkt. De laatste paar jaar van haar carrière maakte ze een switch naar de jeugdhulpverlening. “Toen bij mijn werkgever Altra een aantal afdelingen zou worden geclusterd, wist ik dat dit een goed moment was om te stoppen,” vertelt Yvonne. Ze informeerde bij haar regiomanager naar de mogelijkheden om vervroegd met pensioen te gaan. “Daar zijn we uit gekomen,” vervolgt ze. “Toen ik zestig en een half werd ging ik met pensioen. Dat kwam goed uit, want ik werd toen ook oma.”

Bereid je voor op je pensioen

Omdat Yvonne wilde gaan reizen, zag ze er niet tegenop om te stoppen met werken. Maar ze bleef wel met beide benen op de grond staan. “Soms hoor je collega’s zeggen dat ze nog maar een paar jaar hoeven te werken, alsof het na hun pensionering alleen nog maar feest is. Maar stoppen met werken is echt niet alleen maar halleluja.”

In haar werk in de vrouwenhulpverlening werden trainingen getoetst, waaronder ‘Pensioen in Zicht’. Yvonne vertelt dat ze daar veel aan heeft gehad. “Je kunt in een soort rouw terechtkomen,” legt ze uit. “Dan heb je het gevoel dat je er niet meer toe doet, dat je niet meer nodig bent. Je raakt het contact met collega’s kwijt. Als je partner dan ook niet meer werkt, ga je elkaar voor de voeten lopen. Je kunt relatieproblemen krijgen als je je geen raad weet met zo’n situatie. Wees dus voorbereid op je pensioen, praat met elkaar en maak plannen. En houd contact met bevriende collega’s, want die ga je echt missen.”

Begin in het klein

Individuele mensen helpen, dat is Yvonnes drijfveer. “Als mensen sterker worden door mijn hulp, geeft mij dat voldoening. Een betere samenleving begint bij de zorg voor de individuele mensen. Hoe mooi zou het zijn als we allemaal goed voor elkaar zorgen.”

“Maar zorg ook goed voor jezelf,” benadrukt Yvonne. “En denk na over wat jou voldoening geeft. Als je je werk niet meer leuk vindt, ga dan iets doen waar je wél blij van wordt. Om scherp te blijven, ben ik om de zoveel jaar andere werkzaamheden gaan doen. Daar ben ik een vrolijk mens van gebleven.”

Meer informatie

Op de website van het Netwerk Gepensioneerde Professionals Nederland: www.ngpn.nl.
Of via e-mail: info@ngpn.nl.